จากเพื่อนไทยถึงเพื่อนลาว

โครงการ ไปให้ไกลกว่าสมบัด สมพอน: 15 ธันวาคม 2528

จากเพื่อนไทยถึงเพื่อนลาว,

พวกเราคนหนุ่มสาวลุ่มน้ำโขง รวมตัวกันทำกิจกรรมในนาม Sombath Somphone and Beyond Project มาตั้งแต่ปี 2556 หลังเหตุการณ์การบังคับให้สูญหายที่เกิดขึ้นกับลุงสมบัด สมพอน เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2556 ณ กรุงเวียงจันทร์ ประเทศลาว จากที่เราได้ยิน ได้เห็น ได้เรียนรู้ เราพบว่า ลุงสมบัดอยากเห็นสันติภาพเกิดขึ้นในภูมิภาคลุ่มน้ำโขง จากการใช้ชีวิตและการทำงานที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นงานด้านการศึกษา งานพัฒนาคนสาวหนุ่มรุ่นใหม่

เราเชื่อในสันติภาพเช่นกันจึงได้ลุกขึ้นมาจัดกิจกรรมต่างๆ ตลอด 3 ปี อาทิ งานดนตรีเพื่อสันติภาพ, Tea Talks ดื่มน้ำชาตามหาสันติภาพ, กิจกรรมตามหาสมบัด Around the World, Peace Talks 2 ครั้ง ในชื่อ “เสรีภาพ สันติภาพ แตกต่างเหมือนกัน” และกิจกรรมครบรอบ 2 ปี สมบัด สมพอน “2 years I remember“ ถ้าโลกนี้ไม่มีการอุ้มหาย” ด้วยการโบกรถตามหาสันติภาพจากกรุงเทพถึงแม่น้ำโขงที่จังหวัดหนองคาย และมีเวทีวิชาการในกรุงเทพ ในทุกๆ กิจกรรม พวกรามีความฝันที่จะร่วมกันสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นจริง สันติภาพที่เราทุกคนมีเสรีภาพที่จะพูด ที่จะแสดงความคิดเห็น สันติภาพที่จะปกป้องดูแลซึ่งกันและกัน สันติภาพที่รัฐและกฎหมายจะดูแลพวกเรา แม้เป็นเพียงหินก้อนเล็กๆ แต่เราก็หวังว่ามันจะกระเพื่อมสายน้ำออกไปเป็นวงกว้าง

เรามีความหวังว่าสิ่งที่เราทำจะทำให้คนไม่ลืมว่ามีคนๆ หนึ่งถูกบังคับให้สูญหาย และเรายังคงเรียกร้องความยุติธรรมในการสืบหาข้อเท็จจริง และความคืบหน้าในการดำเนินคดีของลุงสมบัด สมพอน เฉกเช่นเดียวกับกรณีการอุ้มหายของบิลลี่ พอละจี รักจงเจริญ เช่นเดียวกับกรณีของทนายสมชาย นีละไพจิตร และอีกหลายๆ กรณีที่เกิดขึ้นในสังคมจนถึงวันนี้

ผ่านมา 3 ปีแล้ว เราพบว่าภายใต้สถานการณ์ทางสังคมและการเมืองที่เป็นไปในบ้านของเราและบ้านของเพื่อนๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะลุกขึ้นมายืนหยัดและเปล่งเสียงแห่งความจริงออกมาดังๆ เพื่อนๆ อาจจะหวาดกลัวว่าจะไม่ปลอดภัย เราเองก็หวาดกลัวเช่นกัน เพื่อนๆ อาจจะกังวลว่าจะถูกคุกคามหรือโดนละเมิดสิทธิ์ เราเองก็กังวลเช่นกัน แต่ลองมองดูรอบๆ ซิ ลองถามตัวเอง และตอบตัวเองอย่างจริงใจดูซิ สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นทุกวันนี้ ไม่ใช่การละเมิดสิทธิ์หรอกหรือ เราไม่ได้กำลังถูกคุกคามอยู่หรอกหรือ

กี่คนแล้วที่ถูกทำให้หายไป กี่คนแล้วที่ถูกขู่ให้หยุดการทำงานเพื่อความยุติธรรมให้กับคนอื่น มันถูกต้องแล้วหรือที่คนกลุ่มหนึ่งมีอำนาจในการเอาตัวคนๆ หนึ่งไปไหนก็ไม่รู้ได้โดยง่าย แล้วบอกว่าไม่ได้ทำ นี่เรากำลังอยู่ในสังคมแบบไหนกัน นี่คือชุมชนอาเซียนที่เราคนหนุ่มสาวอยากเห็นหรือ สันติภาพที่พวกเราอยากเห็น คือสังคมที่เราอยู่ได้อย่างปลอดภัย และได้รับการปกป้องคุ้มครองจากรัฐในฐานะพลเมืองของประเทศไม่ใช่หรือ

เพื่อนๆ คนหนุ่มสาวในลาวเอ่ย เมื่อเราจะเป็นชุมชนอาเซียน หรือเป็นลูกแม่น้ำโขงด้วยกัน เราไม่สามารถที่จะต่างคนต่างอยู่ หรือต่างคนต่างดูแลตัวเองได้อีกแล้ว พวกเราทางนี้อยากขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ คนหนุ่มสาวในลาว ให้มาช่วยกัน ฝ่าต้านความหวาดกลัว และยืนหยัดที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง พวกเราไม่อาจก้าวต่อไปเพียงลำพัง เราต้องการเพื่อน

สุดท้ายนี้ พวกเราขอส่งพลัง และกำลังใจให้กับเพื่อนๆ คนหนุ่มสาวในลาวและประเทศอื่นๆ ในลุ่มน้ำโขง ภูมิภาคอาเซียน และทั่วโลก ให้เชื่อมั่นในสิ่งที่เราทุกคนทำอยู่ และเราจะร่วมกันสร้างสังคมนี้สู่สังคมแห่งสันติภาพให้เป็นจริงไปด้วยกัน

จากเราคนหนุ่มสาวลุ่มน้ำโขง

โครงการ ไปให้ไกลกว่าสมบัด สมพอน : ร่วมกันสร้างสันติภาพให้เติบโต